Gadgetfreak en Mac-o-fiel

In sommige opzichten ben ik net een vent. Zo ben ik bijvoorbeeld heel erg van de gadgets. Technische hebbedingetjes. Heerlijk. En sinds gisteren heb ik weer een nieuw hebbedingetje. Mijn collega had het erover en ik werd overspoeld door een onstopbaar MOET HEBBEN gevoel. Wat een schitterend hebbedingetje. Je stop ‘m in je loopschoen en hij praat met je iPod. Hij vertelt je hoe lang je loopt, hoe hard je loopt, hij houdt statistieken bij en hij moedigt je aan. Hij praat ook met Google maps. Hij laat zien welk rondje je hebt gelopen en hij laat zien welke rondjes lopers bij jou in de buurt lopen. Dan kan je een leuker of langer rondje uitzoeken.

Ooooooh wat heeft toch vreselijk mooie dingen. Komende week ga ik hem voor het eerst gebruiken. Die 10 kilometer binnen het uur ligt nu echt binnen handbereik!

iRepel schrijft een iLogje – iUpdate

Vanmorgen was iManlief heel stellig: iIk ben het beu! 

De pc liep weer hopeloos vast in geratel en lawaai. Ons internet moge dan vanwege ons abonnement dan wel snel wezen, onze computer pc is was dat niet. Onze pc liep aan het eindje van zijn operationele levensduur. Ik ben het bewuste logje kwijt, anders had ik nu een scherpzinnige opmerking stiekem kunnen verwerken in een linkje, maar waar het het om gaat, linkje of geen linkje, is dat ik graag een Apple wilde. Een Mac. Een iMac. Iets met een i ervoor in plaats van een pc.

Maar vandaag wilde ik dat niet. Ik wilde vandaag niks. Geen puf. Geen zin. Moe. Maar iManlief was het serieus beu. En dus togen wij richting Mediamarkt. Het gaat echt heel erg slecht met de economie, de crisis is niet te overzien…..Not? IK HEB ZELFS DE DIGROS NOG NOOIT ZO VOL GEZIEN ALS DEZE MEDIAMARKT OP ZATERDAG!! Bizar hoeveel mensen dure, overbodige, luxe-artikelen kopen. Wij incluis. Want…

Toen ik eenmaal in de winkel stond ging de iAdrenaline weer stromen en keek ik naar mijn de iMac en toen wist ik het weer. Oh ja, zo mooi en fijn en geweldig is hij. De iMac. Stilistisch ook volkomen verantwoord, zo’n iMac. En ‘dus’ kwamen wij thuis met onze iMac. Met enigszins gespannen verwachtingen werd het Vervloekte Ding afgekoppeld en het iDing aangesloten. Het leek een beetje op een transplantatie, eigenlijk. Buurvrouw kent me en probeerde mijn volslagen los geslagen enthousiasme een beetje te temperen: iHij moet nog wel geinstalleerd worden he, er kan nog wat spaak lopen. Volkomen high van de endorfines riep ik terug dat iHet goed zou komen en dat iRepel een iLogje ging typen. Maar mijn maag maakte stiekem bezwaar. Zou iHet?

YES WE iCAN!

En ja….iHij werd aangesloten en binnen vier iKlikken had de iRepel een 100% werkende pc iMac en en een lyrisch enthousiaste iGebruiker aan het andere eind van het iToestenbord.

En het iDing staat dusdanig zo veel mooier op de bar van onze keuken dat het net lijkt alsof wij onze iComputer interieur-technisch gezien hebben gekocht vanwege de iDe iPerfecte iLook iDie iOnze iKeuken iNu iheeft!

 

En nu weet iRepel wel hoe het werkt met de iPhoto ****zucht****….iZij is echt perfect….