Het slaat toch nergens op, dat twitteren?

Dat getwitter. Dat slaat toch in principe nergens op? “ik stap nu in de trein”, “mensen, ik ga nu poepen, #twexit”, “ik heb me nu toch een kotsende peuter”, “ik liep 5 kilometer binnen een half uur”

Boeien! Wie wacht nu op deze informatie? Het woordje “wie” in deze zin mag je lezen met de nadruk die Bing uit Friends altijd legde op een afwijkend woord uit een zin. Zo maakten ze ooit de grap dat Bing gezongen zou kunnen hebben: ” The hills are alive with the sound OF (nadruk!) music!” Hilarische aflevering was dat trouwens. #alleseizoenenvanfriendsopdvdstaathoogopmijnverlanglijstjehintvoorBrandmeester
Hekje van twitter werkt niet in wordpress, wat is dat raar. Enfin, rode draad Repel, rode draad: Twitter!

Twitter dus. De Repel twittert zich ziek en ze ziet er de lol compleet van in. Twitteren is luchtig en vluchtig. Twitteren is iets moois meemaken dat te weinig is voor een logje maar je wil het wel delen dus kwak je het op Twitter….en als niet wordt gezien: boeien, dan is het zo weer vervlogen. Twitteren is msn’en met een heleboel tegelijk maar je hoeft niet per se te antwoorden. Twitteren is babbelen met mensen naar keuze. Twitteren kan je uitzetten en aanzetten naar believen. Kortom: De Repel twittert zich rot.

Het punt is alleen dat de Repel indirect voor haar Daltons logt. Ze blogt sinds mei 2006 voor haarzelf, maar ze slaat alles op voor haar Daltons, voor later: dit is hoe hun moeder was toen zij nog klein waren en dit is hoe zij hun jeugd heeft ervaren. Maar Twitter is luchtig en vluchtig en alles vervliegt. Dus, lieve twitteraars, het spijt me, deze log is voor jullie een herhaling: ik kwak hier eventjes een aantal foto’s neer die ik in de loop der tijd heb getwitterd omdat de emoties mij ertoe riepen. De losse momenten zijn an sich niet per se noemenswaardig in de geschiedenis van de Repel en de Daltons, maar de som is altijd meer dan de delen waardoor het totaal bewarenswaardig is geworden.

Brandweerhumor: dit hebben die spuitgasten opgehangen op de kazerne als trofee. Klerelijers. (Liefkozend uitgesproken hè.)

Deze benen liepen de 10 kilometer voor het eerst binnen 51 minuten, geregistreerd door deze chip. Ik twitterde deze foto een half uur voor de start toen ik nog niet wist dat ik zo verduveld snel zou gaan lopen.

Op een verschrikkelijk mooie zonnige dag is Popeye helemaal klaar voor het mooie weer….ik zweer jullie: hier heb ik helemaal niks mee te maken gehad! Meneer heeft een mening over mode en zon, denk ik.

Noeste Nijverheid! Met de hand mensen, met de hand. Ik twitterde dat ik slips op banden te naaien had en iemand retweette dat ik het wel netjes moest doen en dus voelde ik me genoodzaakt het resultaat te laten zien. Wel stoer he, die banden zo samen.

Elke dag worden ze een beetje groter. Ik bracht de Daltons naar school en de zon scheen zo mooi en de zwanen waren zo mooi: ik wilde dit moment even delen. Dus ik twitterde…

Als de Brandmeester van huis is, kookt de Repel. Saus from scratch: bouillon, gezeefde tomaten, groente, kipreepjes en een boel kruiden. De Daltons zijn er dol op! Ik twitterde deze foto omdat ik trots was op mijn heerlijke pan vol Saus à la Repel: Nic van de twit wilde zelfs blijven eten! (Prutje op de achtergrond is extra gebakken rode ui met kastanjechampignons voor mij.  Die vraag kreeg ik ook al via twitter, ik ga jullie hier even voorwezen.)

Maar de boog kan kook-technisch gezien niet altijd gespannen zijn. Deze foto twitterde ik ooit met de tekst “koken” erbij.

Ja, killer heels zijn mijn handelsmerk, maar Floor wilde maar niet geloven dat ik crocs heb met veters. Volgens menig follower een reden om te unfollowen.

Gelukkig kon ik het goedmaken door te twitteren dat ik onderstaande schoenen heb besteld via het internet #redenomnietteunfollowen. Oh, vergeet ik het weer: # werkt niet in wordpress, da’s een twitter ding.

Ik heppum en ik heb een shokking pink hoesje eromheen….en ik heb een schattig nachthempje aan. Ik twitterde deze met de tekst “mijn schoot”.

En deze twitterde ik met de tekst “een feestje”. Beetje veel werk in je eentje, 3 Daltons in bad, maar een feestje boven alles.

En zo twitter ik wat af. Ik ga hard richting 4000 tweets, ik lijk wel gek. Maar menschen, wat een lol heb ik. Ik zal deze log tweet style afsluiten, want ik moet nog twitteren:

#twoei en #twusten en #twexit!